Cierpisz na trądzik różowaty i od dawna nie potrafisz sobie z nim poradzić? Szukasz przyczyn, stosujesz profesjonalną pielęgnację gabinetową, wysokiej jakości kosmoceutyki, a problem ciągle nawraca? Zacznij od diagnostyki, bo to może być infekcja Helicobacter Pylori.

Co to jest Helicobacter Pylori?

To gram-ujemna bakteria, pałeczka zdolna do kolonizacji nabłonka żołądka. Ma zdolność wytwarzania różnych enzymów, które sprawiają, że potrafi przeżyć w środowisku niskiego pH w żołądku.

Zakażenie Helicobacter Pylori występuje coraz częściej, badania mówią o infekcji HP u 60-80% populacji Europy Środkowej i nawet 90% mieszkańców krajów wysoko rozwiniętych.

Często zakażenie przebiega bezobjawowo, jednak jeszcze częściej powoduje wiele chorób  przewodu pokarmowego, tj. zapalenie błony śluzowej, nadżerki – ubytki w błonie śluzowej, wrzody dwunastnicy, wrzody i polipy żołądka, a nawet
chłoniaka żołądka (choroba nowotworowa wywołana przez Helicobacter Pylori).

W jaki sposób dochodzi do zakażenia?

Do infekcji dochodzi najczęściej w okresie dzieciństwa. Możliwe wrota zakażenia to droga oralno-oralna (czyli przez ślinę) oraz fekalno-oralna.

Ryzyko zakażenia zwiększa niedobór antyoksydantów w diecie (jakże powszechne w dzisiejszych czasach!) oraz niedożywienie (wcale nie musisz poddawać się głodówkom, żeby cierpieć na niedożywienie, czym innym jest żywność gęsta odżywczo, a czym innym po prostu jedzenie).

Co ma wspólnego bakteria Helicobacter z trądzikiem różowatym?

Już ponad 20 lat temu zauważono związek zakażenia bakterią z trądzikiem różowatym. Badania potwierdziły tę hipotezę, kiedy w błonie śluzowej żołądka cierpiących na trądzik różowaty u 89% badanych stwierdzono obecność helicobacter pylori. Ponadto w większości przypadków, przeciwciała skierowane przeciwko HP występowały także w surowicy krwi.

Dodatkowym potwierdzeniem jest fakt, że u większości osób (92%) po eliminacji zakażenia objawy trądziku ustąpiły całkowicie lub znacznie. Co ciekawe, zmniejszenie zmian zostało potwierdzone poprzez badania histologiczne (wycinek skóry).

Jak zdiagnozować obecność Helicobacter Pylori?

Testy diagnostyczne dzielą się na bardziej i mniej inwazyjne. Diagnostykę zaczyna się zazwyczaj w poradni gastroenterologicznej, gdzie wykonuje się endoskopię górnego odcinka przewodu pokarmowego (w tym test ureazowy, badanie histologiczne i hodowla bakteryjna). Testy mniej inwazyjne to test oddechowy oraz testy serologiczne (badania przeciwciał w surowicy krwi).

Jak się leczyć w przypadku wykrycia bakteri HP?

Warto rozróżnić pojęcia eliminacji i eradykacji bakterii. 

Eliminacja oznacza usunięcie bakterii i jej nieobecność bezpośrednio po zakończeniu leczenia, natomiast eradykacja to oznacza usunięcie bakterii ze śluzówki żołądka lub dwunastnicy, które jest potwierdzone badaniami (test oddechowy lub test ureazowy wycinka błony śluzowej żołądka pobrany podczas gastroskopii), minimum 4 tygodnie po zakończenia leczenia.

W leczeniu stosuje się najczęściej antybiotyki (tetracykliny, amoksycyklina, klarytromycyna) oraz chemioterapeutyki (metronidazol, furazolidon, ventrizol). Decyzja oczywiście należy do lekarza prowadzącego.

Pamiętaj, skóra odzwierciedla stan Twojego zdrowia, a wszelkiego rodzaju wykwity, zaczerwienienia, łuszczenie czy świąd to sygnały wysyłane z wnętrza organizmu wołające o Twoje zainteresowanie. Zadaj sobie odrobinę trudu i znajdź czynnik sprawczy, a przestaniesz wiecznie zaleczać problem, a wreszcie pozbędziesz się go na zawsze.

Źródła:

Effat Khodaeiani, Monireh Halimi and Amir Hagigi , 2014. Severe Acne Vulgaris is Associated with Helicobacter pylori Infection: First Report in the Literature. Journal of Medical Sciences, 14: 92-96.

Deroń E., Kieć-Swierczyńska M., 2002, The role of helicobacter pylori in the development of skin diseases, Medycyna Pracy, 53;4;333-337

Szlachcic A., The link between Helicobacter pylori infection and rosacea, Journal of The European Academy of Dermatology and Venerology, 2002 Oct;16(4):328-33

Diagnostyka i leczenie zakażenia Helicobacter pylori – wytyczne American College of Gastroenterology (14.03.2012)

Robak E., Kulczycka L.: Trądzik różowaty – współczesne poglądy na patomechanizm i terapię. Postepy Hig Med Dosw., 2010; 64: 439–450